TUĞLALAR VE CANLAR

Tuğlalar
Ellerin senin ve namlular 
Kırık cam parçaları toplaman gerekir şimdi ceplerinden polislerin
Fakat ben zaten bu hikayeyi anlatmıştım 
Korkuyor musun?
Ben de korkmuştum çöpçülerin kayan yıldızlardan, 
Tutmayan dilekleri toplamadığını duyduğumda
Allah’tan korktuğum gibi 
Ve evet sen de korkmalısın ondan 

Göğsüme dikilen binlerce bıçaktan değil de
Senden yüz çevirmek 
Atlamak kır atına 
Kırmızı raptiyenin ucunda oynamamak için 
Bir piyanisti öldürmeye yetecek kadar memleket vardır
Perdelerden örülmüştür aramıza camdan sokak
Yine de bu öküzlerin kaçan trenler için olmadığı anlamına gelmez
Dünyayı taşımak daha mı meşakketlidir? 
Hatta artık öküzler... Tanrı bile olabiliyor sevgilim
İçinden merhameti bıraktığın damarı delen şu ses
Bak ne anlatıyor kokain satan çocuk

Canlar
Çelik ağlarla buluşunca ateş
Belki de beyaz kurdele taktığında sen
Müdavimi olduğun her sokakta bir cenaze açar
Temizlensin diye kestiğim bileğim
Ben fotoğrafların en keskin makas darbelerinde bulundum hep 
Sonra da seninle ellerimizi açıp belki de
Gereksiz pahalı bir kalemle ölmediğimiz için dua etmeliyiz
Sabun kokmadığımız için de

Taksi şoförleri keser kaldırımları 
Sarhoş iniltiler içinden şiir okuyan bir führer duyabilirsin
Bunu sağırlığına da veririz körlüğüne de bir topalın 
Her şeye rağmen bir dil için bile
Denizleri balıklar kirletiyor diyemeyiz 
Çinliler de. 

Yazgıya bir bağlam ekleyebilirsin
Babam demişti bunu insanlara gülmemeliyiz
Hayat kadınlarının ne kadar kazandığına da 
Hiç adını kazıyamayacağım bir sokak düşündün mü?
Fakat balinalar ruj sürmezler.