NEYLESİN TENEŞİR

Geçecek yaşanan her şey; alternatifi yok kalacak o izler!
Ziyanı da yoktu oysa, izlerin verdiği olgunluğa sonsuz saygı.
Ahlar vardır belki izlerin ardına saklanan.
Neylesin teneşir iki cihanın yükü karşısında.
Ellerde olsaydı belki farklı olurdu, 
Dağınık gönüllerin biçare yalnızlığı.
Sonsuz bir yenilgiyle çoşuyordu teneşir;
İradenin zaferini kutluyordu sanki semalar.

Nasipsiz iki cesetin, akşamdan kalma hayalleri;
Uykusuz geçen gecelerin sonunda doğan güneşe gebeydi!
Gebeliğin aldanışınaydı gecenin iradesizliği ise.
Nedensiz iradenin  koynunda raks eden gönüller;
İlelebet saracak gibiydi elleri ahlar içinde.
Teneşir bile korkar ahların olgunluğundan;
Elleri varmaz gassalların o izlere.

Pespembe bir hayaldi oysa yaşanan her şey.
Sevdamız edebi bir lütuftan uzak,
İradenin tecelli bulduğu iki gönül.
Neylesin teneşir iradenin gücü karşısında!
Olur ya da olmaz demenin yok mecali,
Tanrı dediğin kimin umurunda; asi iki irade sayıklarken izlerde!

Rahatlık el değiştirdi, ahların elinde artık;
Ta ki izler kırmızı bir suyla örtülene dek.
Vadesi dolmuş izlerin ahlar almış yerini , iradenin gücü kaybolurken!
İlelebet tecellisi akışta ahların, doğanın kanunu karşısında.
Neyin nerede olduğunun ortaya çıktığı an artık..

15082020/2230-24012022/2357