Şiire Dalarken Boğulan Sözler

Beni alıp getiren bu rüzgarın
tenimde ki dansıdır
vurulduğumuz kapılara yapışan kirli ellerle yıprattığımız gömlekler.
beyaz gömlekler kadar lekeli
çizgili gömlekler kadar arkadan yırtık.

Dağlarımdan tutunmana izin veremem,
bu çoraklık beni çürüttüğü gibi seni soldurmasın,
seninle solacak imanım yok
üç defa kalbime
üç defa vicdanıma su vermekten başka yolum da yok.

Sen yine de kurtlanmış dallarımdan tutun
beni kemirenin kim olduğunu bilmek
etlerimin borcudur
bırak da vadesi dolana kadar seveyim,
bu borç kavgamın son yumruğudur.

Beni güldüren seni soldurdu,
benimle gülen seninle soldu
bu devletin buyruğudur, kanundur yasadır yastır. İsyan etmek haramdır, isyan edene gülmek müstesna.

Geldim dallarımla sana kavminden yokluk getirdim,
yolluğum da kibirden gizlenmiş bir bedenle aşırı küskün aşırı mütevazi aşırısı haram olan kanlarımla.
Bu bir yakarıştan öteye geçerken boğulmuş şiirdir Sünni teneffüsüne bir cümle yeter bana…