Özür Dilerim Ahed

Sen küçükken okyanuslardaki belirgin birer zafer namlusuydun.
Bizler daha iyi kolejlerin kapılarında taksitlerle nöbet tutarken, 
sen zalime yumruğunu balyoz gibi indirmiştin.
O zamanlar gözlerine bu kadar belirgin bakamamıştım Ahed.
Gözlerin en iyi bir şeydi, hem de en iyi bir şey.
Pişirilmiş toprağın acılarını üzerime üzerime serpercesine bakarken bana, 
aklımda bir sonraki taksitle kayınpederi mutlu etme telaşına düşen onlarca insan geliyor Ahed.
Sen Filistin’in en yeşil gözleriydin.
Hem de en yeşil.
Ellerine değen kelepçeler, Ümmet'in mahremine yaradır, gel gör ki ne Ümmet? 
Sağ gözün seyirdiğinde kalbinde mahzun kalmış Kudüs türküsü canlanır, hissederim Ahed.
Zalimler ne bilsin türkü gibi baktığını. Filistin göz yaşartıcı imtihan kâğıdımdır. 
Bizim buralarda abilerimiz yağmurlardan sonra başaklar büyütürken, 
Filistin sokaklarında sevdalar kurşunlara gebedir, bilirim Ahed.
Senin çok gıybetini yapıyoruz muhafazakâr podyumlarda, “saçları açık, zalime yumruk sıkan bu kız var ya, Allah ona hidayet versin” diye dua ediyoruz hidayet depomuzdan...
Gözlerine baktıkça Rahman'dan af dilemeye utanır kalbim...
Kalbimizin tamiri senin zafer dolu bakışlarındır...
Filistin'in, doğusundan batısına gözlerinin değdiği her yer başkentimdir Ahed...